Pierwszym krokiem po stwierdzeniu obecności guzka jest badanie lekarskie, w trakcie którego ocenia się twardość i ruchomość guzka, czy guzek jest pojedynczy, jaka jest wielkość i konsystencja tarczycy. Odnotowywana jest ponadto obecność objawów nadczynności lub niedoczynności tarczycy. U większości pacjentów zostanie także oznaczone stężenie TSH we krwi. Na podstawie badania lekarskiego i wyniku TSH zwykle nie można określić czy guzki tarczycy spowodowane są przez nowotwór złośliwy, dlatego stosuje się bardziej wyspecjalizowane badania, tj. USG tarczycy i biopsja cienkoigłowa tarczycy.

USG tarczycy

Badanie ultrasonograficzne jest kluczowym etapem w diagnozowaniu guzków tarczycy. Pozwala ono uzyskać dokładny obraz tarczycy dzięki zastosowaniu fal akustycznych o wysokiej częstotliwości. Dzięki temu można dokładnie ocenić wielkość guzka tarczycy oraz określić czy guzek składa się z litej tkanki czy płynu. USG pomaga wytypować zmiany podejrzane o nowotwór złośliwy. Pozwala także wykryć małe zmiany, zanim staną się wyczuwalne w trakcie tradycyjnego badania tarczycy przez lekarza. Pod kontrolą USG naprowadza się we właściwe miejsce igłę podczas wykonywania biopsji tarczycy. Za pomocą kontrolnych badań USG obserwuje się czy dochodzi do wzrostu lub zmniejszania się guzków. Badanie USG tarczycy jest bezbolesne i wielu lekarzy wykonuje je w trakcie wizyty w gabinecie.

Biopsja tarczycy

Konieczność wykonania biopsja guzka tarczycy wzbudza u niektórych osób znaczne obawy, jednak igła biopsyjna jest bardzo cienka i zwykle nie jest potrzebne nawet znieczulenie miejscowe. Biopsja tarczycy najczęściej nie wymaga żadnego przygotowania (nie trzeba być na czczo). Po jej wykonaniu nie jest potrzebny nawet opatrunek. W trakcie biopsji pobierane są komórki z wnętrza guzka. Komórki te oceniane są następnie pod mikroskopem przez patomorfologa. Aby badanie miało jak największą wartość diagnostyczną niekiedy potrzeba wykonać kilka nakłuć.

Scyntygrafia tarczycy

Do oceny guzków tarczycy w przeszłości często wykorzystywano scyntygrafię. Wraz z rozwojem i upowszechnieniem ultrasonografii oraz biopsji tarczycy, które są znacznie bardziej wiarygodne, scyntygrafia przestała być badaniem wykonywanym rutynowo. Scyntygrafia tarczycy bywa pomocna przy ocenie guzków tarczycy powodujących nadczynność oraz przy wyborze guzków wymagających biopsji lub leczenia operacyjnego. W większości jednak przypadków USG i biopsja pozostają najbardziej przydatnymi metodami, a scyntygrafia tarczycy nie wniesie dodatkowych informacji.

 

Share